teraz

teraz jest sezon godowy ? przed moim oknem gołebie uganiają się za gołebicami… w życiu nie widziałam tyle seksu na własne oczy – tu kotów nie ma – wtedy by pewnie zajęły się walką o życie

Renowacja … nie osiągniemy tutaj poziomu wykończenia jak w nowych budynkach oferowanych przez deweloperów. Nie przy braku środków. Możemy zburzyć dzielnicę i wybudować ją na nowo. Ale jeżeli chcemy żyć w poniemieckich kamienicach i je ocalić, to ze świadomością, że to są damy, które mają po sto lat, i nie będą już nigdy siedemnastolatkami ze sterczącym biustem, dlatego naszą jedyną szansą jest lifting.

Marzy mi się taka renowacja kamienic, która nie idzie w stronę odnowienia i przywrócenia stanu z czasów ich budowy, ( retro też jest super – i mamy już wiele takich udanych realizacji we WRO) teraz czas, żeby poszła czasem w bardziej indywidualną stronę, inną, nowoczesną, artystyczną.

Nie stać nas na drogie sajndingi i materiały, które są dostępne na rynku, ale niedostępne finansowo, dlatego proponuję dla przykładu pomalować …..

* Co za tydzień ! Zostałam tak nieoczekiwanie obdarowana takimi klejnotami:
* Małgosia ETBER podarowała mi rzeźbę ! Autentycznie ! Już nie wspomnę, że tam jest moja twarz na tej Marlin Monroe..
* dostałam teatr ZAR
* dostałam pełne zaufanie od BOKu i mogłam według swojej wizji malować na ścianach klatki … ze mną jest tak, że nie potrafię zrobić wiarygodnego „projektu”, u mnie się dzieje na bieżąco, oczywiście mam zarys, wiem co będzie, ale jakie to dokładnie będzie okazuje się w malowaniu. Każdy kto nie jest malarzem, plastykiem ma pełne prawo nie rozumieć tego procesu – a tu dostałam pełne zrozumienie i akceptację …

d z i ę k u j ę

https://www.facebook.com/OgarnijMiasto.GetYourHeadAroundtheCity

a to JUTRO ! od 19:19
dzisiaj idę do … no wychodzę na 19 …

zmiana świadomości : spektakl teatru ZAR „Amine, Sisiter”: nie wyobrażam sobie, że można dać z siebie więcej, nie istnieje jeszcze wyższa półka… czy w teatrze mówi się o jakości, perfekcji, doskonałości? jakich się używa słów? to doświadczenie dla mnie jest poza opisem. podjechał jeden samochód, potem drugi jeep, nieduża grupa ludzi przed teatrem. czułam się jakby w moim mieście była kopalnia złota i przychodzi kopać tylko 40 osób. to niewiarygodne. kiedyś to już przeżyłam, wtedy na koncercie jazzowym. na wystawach już wiele razy. zdumiewające. a może po prostu muszę w końcu zrozumieć, że sztuka jest elitarna. nie chcę się z tym pogodzić. wydawało mi się, że trzeba rozpowszechniać, uświadamiać, zapraszać, czytać dzieciom, budować Capitole, organizować festiwale.. a dzisiaj mam zamieszanie w głowie.

Czy życie warte jest umierania?

A jeżeli warte?

To czy to znaczy, że wszystko co jest teraz to jest to coś co jest warte?
Bo teraz nie ma umierania jeszcze.
Czy to jest warte?

W moim pokoju jest gęsto od dymu. Robiłam grzankę na kolację i poszłam do kompa. Pokojowy dym. Czarny. Podoba mi się. Ta chwila dymu.

przed chwilą byłam na debacie ESK 2016

wydaje mi się, że najważniejsze jest
1. żeby wspomóc miasto to poprzez lokalnych twórców – nie skupiać całej energii na sprowadzaniu zagranicznych gwiazd, wielkich wystaw, które też są zawsze mile widziane , ale żeby przede wszystkim dać się rozwinąć lokalnym malarzom, grafikom, rysownikom, rzeźbiarzom, teatrom, aktorom, mimom, śpiewakom, dyrygentom …wszystkim, którzy pracujemy we Wrocławiu na co dzień, a z powodów np. finansowych, nie mamy szansy zrealizować wielu fajnych pomysłów, bo np. wymagają większych nakładów
2. wzmocni się, jeżeli wesprzemy prawdę i nie będziemy tworzyć fikcji z cyklu „ żeby się działo”, >>żeby było spektakularnie <<
3. bo boję się produkcji dobrze brzmiących projektów-potworków, które mają szanse być zrealizowane – to znaczy – np. na hurra wszyscy plastycy będą szkolić dzieci w plastyce – niech się szkoleniem dzieci zajmą ci plastycy, którzy mają smykałkę do zabaw z dziećmi… to świetny pomysł, lecz jeśli ktoś jest malarzem, a nie przedszkolanką, to wartość jaką wnosi dla miasta jest olbrzymia, nie do przecenienia – wartość wizualna, z której wszyscy mogą czerpać pełną łapą, jeżeli się np. ułatwi malarzowi wymalowanie klatki schodowej, itp.
4. jeżeli jestem malarzem, to chcę mieć szansę pokazania mojego malarstwa …w rożny sposób to mogę zrobić – napisałam projekty… ale nie chcę musieć zająć się czymś, co ma szansę być zrealizowane, dopasowując się do idei przewodniej jakiejś, a nie móc być sobą
5. niech malarz dostanie wsparcie w SWOIM malowaniu, reżyser w SWOIM spektaklu – niech każdy napisze swoje propozycje – projekty – i wtedy esk przyniesie efekt

ten obraz to mój najważniejszy „statement”

You can’t control an independent heart
……

hi everybody,

nikt nie ma takiej super klatki schodowej jak pracownia na adresie wojtka cybuskiego 35 !
maluję i za niedługo będzie gotowa ! ( niedawno miałabym opory, żeby wygłaszać takie autopochwały, ale właśnie byłam na 3 spotkanaich w trzech gimnazjach, gdzie panie dyrektor dały spicze na szóstki i każda dałaby się pokroić, że jej szkoła jest najlepsza we wrocławiu – nie chodziłam do gimnazjum, a widać tam świetnie uczą autopromocji ; )

znajomi pomagają: wrzucają niezłe hasła

nie wygrałam konkursu na >>bramę do nadodrza<<, ale znalazła się ściana na realizację pomysłu graficznych łabędzi - każdy, kto odwiedza nadodrze przechodzi przez wyspę, gdzie : 1. Odra - już w samej nazwie dzielnicy, a 2. królują stada łąbędzi objedzonych do szaleństwa, bo co chwilę kolejna babcia z wnuczkiem przynosi kolejną torbę bułeczek

to półpietro słynie z >>odlotów<<

nadodrze to dzielnica fanów WKS Śląska Wrocław – dla nich specjalnie na suficie jest boisko,
nasi przy piłce…

wejście do pracowni tylko dla wtajemniczonych