XY - Anka Mierzejewska

teraz

czy zawsze chodzi o uczucia?

27 cze 2022

‘he makes me feeel like ‘
czy zawsze chodzi uczucia?
kiedy podmywa mi ziemię spod nóg
kiedy jest zgiełk nie do wytrzymania
staję, słyszę ciszę i tylko bicie/ wycie serca
przypominam sobie książkę, opowieści tych, ktòrzy przeżyli. śmierć kliniczną
na końcu
jest tylko jedno pytanie:
jak ludzie się przy mnie czuli?
nie ma pytań o genialne obrazy, o prace w kolekcjach, o to w jak ważnych instytucjach mam wystawy
tylko to jedno pytanie: czy jeżdżę po ludzkich uczuciach walcem, czy im wspòłczuję, rozumiem, wybaczam, doceniam, słucham, kocham..
xy anka mierzejewska new yourk nowy jork nyc czaszka scull uczucia feelings question obrazy sztuka wystawy exhibitions art paintings

XY Scull 31 -31 inch 80-80 cm acrylic on canvas

‘he makes me feeel like ‘

does it always about feelings?

when the ground is washed away from under my feet

I hear silence and only the beating/ howling of my heart

Thinking : What is it all about?

I remember the book, the stories of the survivors. clinical death

They say at the end there is only one question: how did people feel about me?

There are no questions about brilliant paintings, about works in collections, about how important institutions have exhibitions

There is only one question: do I ride roughshod over people’s feelings, do I sympathize, understand, forgive, appreciate, listen, love…

kategoria - Bez kategorii / Komentarze są wyłączone

la la la

24 cze 2022

Jak sie czujesz dając?

Lubisz dawać?

Kiedy dajesz mi pączek róży otwierasz ocean możliwości, otwierasz moje serce i dostajesz wszystko. Nie bój się dawać. Może za pół roku popatrzysz wstecz i dostrzegasz jak się zmieniałeś pod wpływem naszej znajomości. Nie myśl, że dając tylko Ty dajesz. To tak nie działa. Dawanie zawsze jest obustronne. Może żebrak jest ustawiony po to na rogu ulicy, żebym mogła mieć to wspaniałe uczucie, że pomogłam. Może na tym polega jego wielka misja dla świata. Kiedy otwierasz komuś drzwi, otwierają się przed Tobą tysiące następnych.

Jakie masz doświadczenia ?

Chcesz mi opowiedzieć ?

xy anka mierzejewska giving need human paintings art contemporary artist nyc new york

XY the highest need of human GIVING 120-190 cm / LOVE _ FEAR on the left

How do you feel when you give?

Do you like giving?

When you give me a rosebud you open an ocean of possibilities, you open my heart and you get everything. Don’t be afraid to give. Maybe in six months of knowing each other, you will look back and notice how you have changed under the influence of our acquaintance. Don’t think that only you are giving. It doesn’t work like that. Giving is always mutual. Maybe the beggar is set up on the street corner so I can have that great feeling that I helped. Maybe that’s what his great mission to the world is all about. When you open a door for someone, thousands more doors open for you.

What are your experiences with giving?

Do you want to tell me ?

kategoria - Bez kategorii / Komentarze są wyłączone

lost in translation

23 cze 2022

Marina Abramowic pisze w swojej biografii jak tata uczył ja pływać; na środku jeziora wyrzucił ją z lodzi do wody. Przeszczepienie do innej kultury oznacza przeszczepienie do innego języka, jednego z najpotężniejszych nośników kultury. Wycięta z języka, rozumiejąca co 10 słowo, nie uczestniczę w życiu w pełni, w rozmowach, w byciu z ludźmi. To kalectwo jest odczuwalne dla mnie i dla innych. Język kolczasty. Radość z posługiwania się słowami, wirtuozeria posługiwania się słowami – wszystko to jest teraz ograniczone. Hm, nieudolne próby tłumaczenia tego co mam w głowie … jak przetłumaczyć skróty myślowe, kulturowe? Skracam. Z pięciotomowej książki robię dwuzadaniowy sms. … przestałam mówić. Już dawno temu przestalam mówić, a teraz już tylko słucham. Wysilam słuch, żeby pomiędzy piszczeniem cofającej się ciężarówki, szumem z autostrady, wieczną budową po drugiej stronie ulicy wyłowić właściwy sens rozmowy. Język to też tempo życia, slang, ukryte znaczenia, mapy historii miejsc, ulic, dzielnic, historie zapisane w gazetach, historie rodzin, dźwięki, akcenty, temperatura na skórze, ta specyficzna wilgotność, otwarcie na ocean, wyspiarskość i zmienność, co ulica to inna atmosfera, inne rodzaje budynków, szerokości ulic, inne akcenty. Słyszę głośniej i mocniej czuję, jakby mi ktoś podkręcił wszystkie receptory. Decyduję się żyć po prostu. Pod pewnym względem nareszcie jestem u siebie, bo tu słowo „problem” nie istnieje, jest tylko pytanie„ jak to rozwiązać”. Ta kultura nie jest jednolita, a jednak gdzieś spójna, szybka, bezpośrednia, bezwstydna, bezwzględna. Jesteśmy tu razem. Nowojorczycy to zwierzę piękne i krwiożercze. Stworzenie o wielu głowach, i mam wrażenie, ze wszyscy na siebie patrzą czujnie i troską, że wszyscy sobie pomagamy, jakbyśmy byli w szalupie ratunkowej, zdani tylko na siebie, inspirujemy się i komunikujemy, na migi, spojrzeniem, gestem; bo chcemy. Gdzie indziej na świecie nieznana druga kobieta powie ci w autobusie o 2 w nocy, że docenia twoją sukienkę ? Brakuje mi języka. Brakuje mi zabawy językiem, niuansów, ścieżek na skróty. Może jedynie język malarstwa może zastąpić tą komunikacyjną otchłań? Mały ptaszek właśnie śpiewa piosenkę tuż przy moim oknie. Jest tyle światów, do których nie mamy dostępu.. ale o tym kiedy indziej

xy anka mierzejewska comunication launguage world lost in translation paintings art artist contemporary studio ny new york nowy jork ny nyc psy

Marina Abramowic pisze w swojej biografii jak tata uczył ja pływać; na środku jeziora wyrzucił ją z lodzi do wody. Przeszczepienie do innej kultury oznacza przeszczepienie do innego języka, jednego z najpotężniejszych nośników kultury. Wycięta z języka, rozumiejąca co 10 słowo, nie uczestniczę w życiu w pełni, w rozmowach, w byciu z ludźmi. To kalectwo jest odczuwalne dla mnie i dla innych. Język kolczasty. Radość z posługiwania się słowami, wirtuozeria posługiwania się słowami – wszystko to jest teraz ograniczone. Hm, nieudolne próby tłumaczenia tego co mam w głowie … jak przetłumaczyć skróty myślowe, kulturowe? Skracam. Z pięciotomowej książki robię dwuzadaniowy sms. … przestałam mówić. Już dawno temu przestalam mówić, a teraz już tylko słucham. Wysilam słuch, żeby pomiędzy piszczeniem cofającej się ciężarówki, szumem z autostrady, wieczną budową po drugiej stronie ulicy wyłowić właściwy sens rozmowy. Język to też tempo życia, slang, ukryte znaczenia, mapy historii miejsc, ulic, dzielnic, historie zapisane w gazetach, historie rodzin, dźwięki, akcenty, temperatura na skórze, ta specyficzna wilgotność, otwarcie na ocean, wyspiarskość i zmienność, co ulica to inna atmosfera, inne rodzaje budynków, szerokości ulic, inne akcenty. Słyszę głośniej i mocniej czuję, jakby mi ktoś podkręcił wszystkie receptory. Decyduję się żyć po prostu. Pod pewnym względem nareszcie jestem u siebie, bo tu słowo „problem” nie istnieje, jest tylko pytanie„ jak to rozwiązać”. Ta kultura nie jest jednolita, a jednak gdzieś spójna, szybka, bezpośrednia, bezwstydna, bezwzględna. Jesteśmy tu razem. Nowojorczycy to zwierzę piękne i krwiożercze. Stworzenie o wielu głowach, i mam wrażenie, ze wszyscy na siebie patrzą czujnie i troską, że wszyscy sobie pomagamy, jakbyśmy byli w szalupie ratunkowej, zdani tylko na siebie, inspirujemy się i komunikujemy, na migi, spojrzeniem, gestem; bo chcemy. Gdzie indziej na świecie nieznana druga kobieta powie ci w autobusie o 2 w nocy, że docenia twoją sukienkę ? Brakuje mi języka. Brakuje mi zabawy językiem, niuansów, ścieżek na skróty. Może jedynie język malarstwa może zastąpić tą komunikacyjną otchłań? Mały ptaszek właśnie śpiewa piosenkę tuż przy moim oknie. Jest tyle światów, do których nie mamy dostępu.. ale o tym kiedy indziej

Marina Abramovic writes in her biography about how her dad taught her to swim; in the middle of the lake, he threw her from the boat into the water. Being transplanted into another culture means being transplanted into another language, one of the most powerful carriers of culture. Cut out of the language, understanding every 10th word, I do not participate fully in life, in conversation, in being with people. This disability is felt by me and by others. Spiky Language. The joy of using words, the virtuosity of using words – all of this is now limited.  Hm, clumsy attempts to translate what’s in my head … how do I translate mental, cultural abbreviations? I shorten. I make a two-task text message out of a five-volume book . … I stopped talking. I stopped talking a long time ago, and now I just listen. I strain my hearing to make sense of the conversation between the squealing of a reversing truck, the noise of the highway, and the eternal construction across the street. Language is also the pace of life, slang, hidden meanings, history maps of places, streets, neighborhoods, stories written in newspapers, family histories, sounds, accents, skin temperature, that specific humidity, opening to the ocean, insularity, and changeability, every street is a different atmosphere, different types of buildings, street widths, different accents. I hear louder and feel stronger as if someone has turned up all my receptors. I decide to live simply. In some ways, I am finally at home, because here the word „problem” does not exist, there is only the question of how to solve it. This culture is not uniform, yet somewhere consistent, fast, direct, shameless, and ruthless. We are here together. New Yorkers are a beautiful and bloodthirsty animal. A creature with many heads, and I have the impression that everyone looks at each other with vigilance and concern, that we all help each other, as if we were in a lifeboat, relying only on each other, inspiring each other and communicating, by sign, by a glance, by gesture; because we want to. Where else in the world will an unknown second woman tell you on the bus at 2 am that she appreciates your dress? I miss the language. I miss the playfulness of language, the nuances, the shortcuts. Maybe only the language of painting can replace this communicative abyss? A little bird is just singing a song right by my window. There are so many worlds that we don’t have access to… but about that some other time

 

kategoria - Bez kategorii / Komentarze są wyłączone

ciekawe ?

18 cze 2022

nie przerywając czegoś, co możnaby nazwać snem, nie śpię, myślę ponuro i intenswnie. chodzą mi po głowie diabły, uczepiły się windy, chwiejnej i otwartej, w której stoję i jadę w górę. tak się panicznie boję, budzę się

.

śni mi sie zawsze woda, najróżniejsze rodzaje wody i najdziksze scenrariusze niebezpieczeństw

.

dzień nie jest lepszy, między 5.30 kiedy usilnie walczę, żeby nie wiedzieć, że już wiem, że już nie śpię, wyczerpana walką, kórą prowadzę całą noc, wlokę się po pierszą kawę, roztropnie piję najpierw ciepłą wodę, jak kazała dietetyczka, ohyda, nie da się tego polubić…

.

huśtawka, jest

wspaniale

i jestem za pół godziny na dnie dna. powoli realizuję jakieś bardzo ważne punkty, przygotowne na dzisiaj, jakaś gdzieś jest czarna lista, którą muszę koniecznie wykonać i wtedy będzie dobrze

.

nigdy nie udaje mi się dojść nawet do połowy

.

w końcu dorywam się do malowania ignorując wszystko inne, około 18 jestem po kilku kawach, ledwo stoję na nogach, o świetle zapomnij, ale to nie ważne, kolor który byłyszczy na powierzchni wody, morza, mam w głowie, potrzebuję tylko kilku godzin

.

wracam rowerem, czuję ciągle napięcie, ono nie zejdzie tak szybko, skoro się tyle stało nad płótnem w skurczu, wściekłym, nieustannie zmieniając, zmieniając, rozpoczynając od nowa i od nowa i od nowa, tonie prawda, całe godziny totalnego podniecenia, leci jeden utwór caly wieczór.. nie wiem, jutro zobaczę, nie wiem, nawet nie mogę postawić obrazu, żeby nie spłynął, nie wiem

.

podniecenie rano, żeby zobaczyć jak on wygląda, namalowany wczoraj, najgorzej jeśli farba, która wczoraj mokra połyskiwała i skakała do oczu jak dziecko, które chce się bawić, wyschnie tępo i sucho,,, najlepiej jeśli to wszystko, marzenia, niuanse i intuicyjne łamigłowki są tam, zostały zapisane na płótnie i bedzie je widać

.

sadystycznie nie idę do pracowni, torturuję się czekaniem i nie-wiedzą jak praca z wczoraj wygląda, mam tyle innych rzeczy, komputer, który pożreć może każdą duszę, zjada teraz mój bezcenny czas, a więc nie zobaczę dziś obrazu

 

 

.
xy anka mierzejewska malarstwo sztuka wspolczesna blue girl art contemporary

xy anka mierzejewska malarstwo sztuka wspolczesna blue girl art contemporary

kategoria - Bez kategorii / Komentarze są wyłączone

do you ever think about it ?

15 cze 2022

Who are you?

- Easy. You know your identity. The name, family history, achievements, position, and thoughts.

Yes, but you have no idea how great more you are besides that.

Do you want to explore yourself? Know yourself more?

Are you exaited about going on this adventure?

There is the art that brings you to your deepest you.

Do you want to explore and meet yourself on those deepest levels?

Art is the language that opens communication with yourself.

Do you want to see the oryginals?

Getting all that life can offer?

 

kategoria - Bez kategorii / Komentarze są wyłączone

don’t even think about it

15 cze 2022

 

XY a ankamierzejewska  artist art collecting nyc new york ny paintings nude dont even think about it

XY a ankamierzejewska Works on paper 9,84-12,59 inch

kategoria - Bez kategorii / Komentarze są wyłączone

niektórzy ludzie nie rozumieją

14 cze 2022

niektórzy ludzie nie rozumieją

czy ja to rozumiem?

że celem podczas produkcji nie jest wyprodukowanie

że celem podczas pracy nie jest wypracowanie

że celem podczas sięgania celu  nie jest zdobycie celu

celem, w moim rozumieniu, jest bycie dobrym, prawdziwym, szczerym

liczy się tylko to, jakmi jestem człowiekiem dla ludzi dookoła

kiedy produkuję, pracuję, zdobywam cele

i jak się czują po spotkaniu ze mną

nie, nie biorę odpowiedzialności za czyjeś dewiacje, fantacje, potrzeby, za czyjąś historię

biorę pełną odpowiedzialnośc za to co mówie, robię, myślę

niektórzy ludzie myślą, że wiedzą, że mają rację

tych sie panicznie boję

nadano ci etykietę?, wiedzą kim jesteś zanim otorzyłeś usta?, zanim cię poznali? nie wysłuchali? nie pokochali?

miłość to jest szanowanie kogoś nawet jeśli go nie znam, nie rozumiem i jest inny

miłość to jest szanowanie kogoś nawet jeśli go nie znam, nie rozumiem i jest inny

miłość to jest szanowanie kogoś nawet jeśli go nie znam, nie rozumiem i jest inny

nie ma tego za dużo na świecie

chęć sądzenia, osądzania, kontrolowania innych jest przemożna

a świat opiera się na wolności

dostaliśmy ją jako fundament

i wszyscy ją dostaliśmy

szkoda, że ludzie przebrani za hipisów i ludzi religijnych są rasistami i hipokrytami

sprzedawca wyśmiewa sprzedawców, pijak się wyrzeka pijąch, gej osądza gejów

jesteśmy wszyscy w drodze do końca, a może początku?

mali, umęczeni, w pyle, niewyspani,

bądzmy dla siebie chociaż ludzmi

pomóżmy sobie przeżyć to życie

dobrze

w miarę możliwości „jak ludzie”

pomóżmy sobie rozkwitnąć

a terez wypijmy za wolność

miłość to jest szanowanie kogoś nawet jeśli go nie znam, nie rozumiem i jest inny

miłość to jest szanowanie kogoś nawet jeśli go nie znam, nie rozumiem i jest inny

miłość to jest szanowanie kogoś nawet jeśli go nie znam, nie rozumiem i jest inny

kategoria - Bez kategorii / Komentarze są wyłączone

dzisiaj są mojej córeczki urodziny

13 cze 2022

Czy coś posiadam? Nic

Nie mamy nic na własność

Mam czas

Chcesz? to spędzę go z Tobą

xy 6 human needs from Tonny Robins give and share anka mierzejewska soho nyc art contemporary malarstwo sztuka paintings obrazy

XY six human needs from Tony Robbins the highest one is the need of giving, sharing

 

kategoria - Bez kategorii / Komentarze są wyłączone

ile masz lat? ile zarabiasz?

9 cze 2022

- ile masz lat?

To pytanie zadane dziecku brzmi inaczej, niż to samo pytanie zadane kobiecie w pewnym wieku.

To samo pytanie skierowane do faceta brzmiałoby

– ile zarabiasz, albo jaka jest twoja pozycja finansowa?

Oba pytanie niestosowne, bo

sprowadzją człowieka do ” ile jesteś wart”, kiedy wiemy, że człowiek wart jest niezależnie od tego jak wygląda, czy co posiada.

Od kobiety społeczeństwo kulturowo spodziewa się żeby była młoda i piękna

Od faceta kulturowo społeczeństwo wymaga żeby był silny, a pieniądze i pozycja są tego dowodem

Staramy się jednak ukryć, że to najniższe instynkty nami kierują. Niektórzy się nie starają. Facet który pokazuje słabość jest pechowcem, ofiarą, czy może właśnie bohaterem, który obnaża te mechanizmy? Są jeszcze ci, którzy udają, ze nic nie osiągnęli, być może żeby prowadzić socjologiczne badania, jak społeczeństwo będzie na taką postać reagowało/ tu przypominam, że zrobiłyżmy z Małgosią ET BER Warlikowsą wystawę  SATREGO BANANA ” nie możemy sie rozebrać, bo nie mamy pleców” w częstochowskiej Zachęcie – drążąc ten właśnie temat /

Kobieta nie dbająca o wygląd jest traktowana jakby była przezroczysta, jakby nie istniała. Nie ma jej na mapie zainteresowania – nawet nie erotycznego, ale traci status społeczny. Zastanawiam się czy przesadzam? Jak to widzisz ?

.

Wtedy słucham pogadanki Rene Brown, która mówi, o wrażliwości, o prawdzie, o ujawnianiu lekkiego podbrzusza, nawet jeśli to jest ryzykowne. O tym, że prawdziwy związek jest wtedy kiedy jesteśmy prawdziwi i druga strona zna nasze prawdziwe leki, niedoskonałości, siwe włosy i portfel, w którym jeszcze wiele by się zmieściło.

.

Kiedyś małżeństwo było transakcja – dlatego tak trudno mi odnieść się do „ co Bóg złączył, człowiek niech nie rozłącza” – co ma Bóg do wymiany towarowej? Potem romantyzm oczarował świat ideą euforycznego zakochania, ale nadal rodzina, klan, czuwają, żeby ona była najpiękniejsza we wsi, on najbardziej sukcesful. Jagna i Boryna. A my wiedząc to wszystko nadal reagujemy jak zwierzęta. Ona z dekoltem, on z samochodem. Czy ludzie są aż tak prości ?

.

Lovers. Co oni czuja? Co oni myślą? Czy to jest tylko atrakcyjność fizyczna ? Dlaczego z nim, z nią, a nie z kimś innym? Ludzkość musi trwać jeszcze długo, tyle jest jeszcze do wyjaśnienia, naprawienia. Rene Brown właśnie zaczyna o tym głośno mówić, zaczyna naprawiać. A skoro świat został stworzony dobry…

.

XY ankamierzejewska Love Story contemporary art expressionism nyc ny new york nowy jork exhibition show

XY ankamierzejewska Love Story / model Maja dziekuję

 

 

kategoria - Bez kategorii / Komentarze są wyłączone

H2O Ocean

6 cze 2022

H2O
w wodzie ..nie, nie ma słów żeby opisać co się dzieje z ciałem zmiętym, stężałym, przestraszonym, trzymanym.w napięciu przez miesiące stresu, wstającym jak automat i padającym do łóżka w ubraniu, podkurczonym, suchym, niekochanym.. i nagle to kłębowisko rozgrzanych wnętrzności wytrzmuje ostatnią prostą, jeszcze samolot, jeszcze autobus, i w końcu jest morze, i można je mieć całe. każda sekunda jest sekundą szczęścia. powoli skurcz puszcza. ciało robi sie znów miękkie. rozwija się jak pąk. rozkładasz ręce i leżysz w wodzie godzinami. w końcu stajesz się z nim jednym. przeźroczystość – osiągasz pełną transparentnośc. filtrujesz wodę przez swoje komórki i czujesz, ze się rozpływasz. nie ma już mnie i morza, jest jeden organizm. morze ma nieskończone umiejętności tworzenia kolorystycznych zestawień i form. Nie można ich złapać, posiąść, sfotografować, nie da się, można za to tu być, leżeć w błękitnej tęczy i dać się odnowić
XY H2O OceaN anka mierzejewska malarstwo sztuka wspolczesna contemporary art artist artforum nyc new york city

XY H2O OceaN

kategoria - Bez kategorii / Komentarze są wyłączone

« powrót

Strona oparta na WordPress, Copyright by Anka Mierzejewska, design by PB & Anka Mierzejewska