teraz

Podstawą projektu jest przekonanie, że artyści tworzą dobro nie tylko dla siebie, ale całej społeczności, a ich kreatywność jest wartością, którą warto pielęgnować. Oryginalność, ekspresja, nowatorstwo artysty są dobrem kultury, na którym zyskują wszyscy. Marnowanie talentu, potencjału artystów jest ze szkodą dla społeczności. Stworzenie projektu ustawy, pozwalającego na odpisanie od podatku sztuki, ma na celu pobudzenie rynku. Teraz można odpisać od podatku kwoty wydane na cele charytatywne, sprzęt elektroniczny i biurowy, benzynę, koszty reprezentacyjne, szkolenia itp. W naturalny sposób taki sam zapis dotyczący odliczeń na zakup sztuki spowoduje, że będzie bardziej dostępna, co natychmiast pozytywnie odbije się na życiu i twórczości artystów. Artyści, którzy teraz pracują w innych zawodach, marnując talent i czas, żeby swoimi pensjami móc sponsorować twórczość, będą mogli żyć ze sztuki. A sztuka ciągnie do góry całe społeczeństwo. Teraz artysta jest w pozycji petenta, który prosi o stypendium, prosi o dotacje, prosi o pieniądze na projekt. Taka ustawa spowoduje odciążenie państwa od konieczności pomagania artystom. Artysta zyska niezależność. Edukacja społeczeństwa, w dziedzinie sztuki, nastąpi automatycznie, bo ułatwienie dostępu pobudzi apetyt na dobra kultury. Bolączki, o których dyskutuje społeczność artystów znikną. Nie każdą sztukę można sprzedać? Można sprzedać koncert, płytę, plastykę, sztukę konceptualną (polecam posłuchać Abramovic jak mówi o kupnie niewidzialnej rzeźby ). A jeżeli ta ustawa ma pomóc 50 % artystów, czy warto ją uchwalić ? Będą sytuacje, że ktokolwiek coś narysuje i wujek, ciocia kupi to dziełko i sobie odpisze? Być może; ale jednak ogromna część artystów, będzie mogła funkcjonować ze swojej pracy

nr 19 : witryny, jako miejsce wystawiennicze dla artystów :

Jak pokazać Wrocławianom sztuki plastyczne?