teraz

skąd ten tytuł? na obrazie jest dziewczyna. 16 lat. nie potrzebuje koronkowego stanika, bikini w panterkę.  możne wyjść na bal we włosienicy.  zjawiskowa. wdzięk źrebaka. nie wszyscy mamy dzisiaj 16 lat ( ja na przykład), ale jest w Tobie iskra, która daje taki ogień, że chce się żyć. a na obrazie diamencik.  reflektor,  płomień świecy, Twoje oczy rzucają na niego światło.

są takie rzeczy, których żałuję do końca życia, na przykład,  że nie kupiłam płaszcza w Wiesbaden, płaszcz był do ziemi, lejący się jak szlafrok, jak żołnierski szynel, jak płaszcz z faceta, surowy,  a tak kobiecy, uszyty tył na przód – tylko,  że to była awangarda, to było w roku dziewięćdziesiątym drugim,  hmmm, żałuję,  są takie arcydzieła, które po prostu „must have”

nigdzie się nie spieszę. jestem tu zatrzaśnięta. jest tylko jak na razie ta maleńka planeta, Ziemia. da się zobaczyć wszystkie pokoje świata, jak w domku dla lalek, zdejmując dach, zaglądnąć w każde okno, oblecieć lotem ptaka, w ciągu jednego, mrugnięcia- snu.  może mogę  zrobić z tym co mam coś pięknego.

jej oddech pachniał;  jej szyja pachniała;  jej policzki pachniały;  niczym znanym;  nie pierniczkami;  nie Diorem;  nie oceanem;

niczym konkretnym; nią samą; po prostu była tak apetyczna;  oczarowana sytuacja

wesołych świąt

być na koncercie teatru Pieśni Kozła wczoraj w Marii Magdalenie to na przykład jak stanąć w migoczącym dresie na najwyższym szczycie świata, wsiąść do odrzutowca i  jak w gwiezdnych  wojnach rozpadać się na pył i wracać do postaci, która już nie jest moja, albo na przykład położyć się na wodzie w morzu koloru krystalicznej czystości i rozpłynąć się, albo na przykład mieć 7 lat i skoczyć z murku i lecieć i czuć, że się właśnie przekracza granice strachu – tak jak z Hiromi – na płycie nie słychać tego co się dzieje na koncercie, tak jak z obrazem – nie posmakuję obrazu na ekranie komputera – nie zobaczę słoneczników vanGog na wydruku na plakacie – muszę osobiście pofatygowaś się na koncert, do Londynu do muzeum, na wystawę, muszę osobiście mieć to doświadczenie bycia z, bycia tu, żeby to poczuć. co to za życie bez czucia?

kolejny wielki sukces – o naszym ( Galeria Miejska, Ponton i ja ) artystycznym planie Wrocławia pisze wpływowy Art In Brief!

pojawia się pytanie w tle :   czy mam zejść do podziemia? – mnie zobaczenie fajnego obrazu albo filmu albo spektaklu mobilizuje – jako stara dętka rowerowa, natychmiast napełniam się powietrzem i mknę znowu – mam nadzieję, że jeżeli mam jakiś wpływ na rzeczywistość, to że to  DOŁADOWUJE BATERIE +++++

http://artinbrief.pl/2014/12/art-mapa/

przyjemność.  zdobywać świat.

nowy. zmysłowy.

dotąd niedostępny.

kiedyś malarz malował kilkanaście razy jedną rzecz.

studiowanie. tych- samych-niby. swawolnych linii.

za każdym razem inaczej.

czy to pierwszy obraz jest najlepszy.

dziki. ma najwięcej energii. świeżości.

czy przedostatni.  właśnie wtedy x czy y oderwał się i obraz jest wyleciany.

nie ma reguł.

szaleńcze malowanie.

obraz dla czułego introwertyka.

który zamyka oczy.

żeby otworzyć się na radość fantazjowania.

wbiec w świat.

dla innych zamknięty.

/tytuł „zdobywcy słońca” z filmu Anny Baumgart/