teraz

+ jutro otwieramy wystawę w Zachęcie, w której mam zaszczyt brać udział:

+ zapraszam na 18.30

https://www.youtube.com/watch?v=ferZnZ0_rSM

+ podaję link powyżej, bo poza genialną muzyką, uderza mnie jak chłopak wykonał utwór i kiedy kończy – cieszy się, cieszy się szczerą radością.

+ włożyłam dużo wysiłku, żeby nie okazywać uczuć, żeby być jak głaz. bardzo tego żałuję. wolałam skłamać, żeby tylko nie pokazać, że coś mnie dotyka, że mi zależy, albo że zraniło. zapłaciłam straszną cenę. nie życzę najgorszemu wrogowi.

+ właśnie oduczam się nieokazywania uczuć, dlatego teraz ćwiczę okazywanie radości  – moja praca jest w  Zachęcie!

+ dla mnie poza ” ach, to nic takiego, nie zależy mi”  nie ma w sobie już nic ponętnego.

Abramovic ma dwie twarze – młodziutkiej, wyjątkowo szczupłej dziewczyny, która jeździ ogórkiem po kraju z Ulay’m, robiącej autodestrukcyjne happeningi; zaliczałabym je do działu: ” co się ze mną dzieje” w sensie- odkrywania i negowania świata, na który nie ma zgody; i Abramowic teraz – mądrej wiedzmy – z filozoficznym, spokojnym uśmiechem na twarzy – pogodzonej z życiem, działającej w dziale: „jak pomóc”, jak nauczyć innych spokoju, do którego sama już doszła.

przy okazji wystawy, ” dobry malarz to sławny malarz” pokazałam tą drugą Abramovic, ale kiedy coś studiuję, nigdy nie powstaje jeden obraz. Teraz ta pierwsza dwudziestoletnia Marina:

*jeżeli już wiemy, że pierwsze sekundy, minuty, godziny, dni, tygodnie, 3 lata życia są kluczowe

dla dalszego życia.

*że ważne jest przytulanie, dotyk mamy, bycie przy dziecku zawsze kiedy zawoła.

*i że to jest ważniejsze niż wszystko inne.

*to czy nie jest oczywiste, że mamy zadbać o tych, którzy rodzą się teraz, a nie mają opieki?

*zadbać o tych, którzy są teraz dziećmi, a nie mają rodziców?

*czy nie warto zatrudnić psychologów, kołczów,  żeby rozmawiali, pomagali rozładować stresy i osoby starsze, które mają czas, żeby były z małymi dziećmi, które tego potrzebują.

*zaniedbane dziecko ma w sobie rezygnację, niepewność lub wściekłość, żal, uraz, który dobrze jeśli wyładuje w sztuce,

*ale może być zagrożeniem dla siebie, i dla innych, bo może bać się miłości i znać tylko przemoc, bo tylko przemocy zaznało ( słychać w wywiadach z więźniami )