teraz

święta – to może nie jest filozoficzny dość temat w takim ważnym, świątecznym dniu, ale pozwolę sobie pokazać Ci dziś pracę z telefonem – w szale sprzątania po przyjeździe, tel ze wszystkimi zdjęciami z nyc wyrzuciłam – przypadkowo – ale trwale – .. telefon ! chciałabym iphon’a włożyć w ramki – i postawić przed nim klęcznik – w szale wdzięczności za to dzieło geniuszu ludzkich umysłów – jednak muszę się przyznać, że malowałam

nie telefon, a ręce – po raz któryś, a może zawsze, wdzięczna i zachwycona, wcale nie egzalatycyjnie, po prostu trwale, nieustannie doceniająca to wspaniałe dzieło jakim jest człowiek, i ciało, i wszystko co się w tym ciele mieści – człowieczeństwo

wesołych świąt