teraz

cześć,

widzisz tu dwa obrazy, które długo czekały w pokoju, który właśnie posprzątałam :
please don’t paint anymore
&
no paintings in this house
…..
świat Disneya pociąga idealizmem i nieograniczonymi możliwościami; jednocześnie jest sztuczny; w Disneylandzie można się zatracić; budzi zachwyt i jednocześnie przeraża; czy jest dobrem czy dziełem szatana? wyzwala czy ogranicza? … dlatego bohaterami serii obrazów dotyczących rynku sztuki są postaci z Disneya… czy analogicznie najczystsza intencja, myśl, idea, zapisana w malarstwie w trybach rynku sztuki nie zostaje przekształcona w produkt; a przez to wypaczona, bo zinterpretowana, opisana i pokazana w pewnym kontekście, wyceniona – czy nie ulega zmianie?
Czy pułapką nie jest materialność świata?
Nieuchronnie obraz jest fizyczny;
Można opisać myśl, ale każdy zapis jest już zmaterializowaniem idei, i wszystko jedno, czy to będzie w formie obrazu, werbalnego opisu zapisanego na taśmie wideo – myśl traci swoją idealistyczną bez-formę i staje się fizycznym ciałem i koniec idealizmu; obraz – rzecz podlega wszystkim prawom fizyki, zmianie, niszczeniu, rozkładowi interpretacji…
Hej! ale jeżeli przyjmiemy, że wszystko jest idealne, a fizyczność świata nie jest przypadkiem, tylko właściwą formą, w której się poruszamy, może pogodzimy się z materialnością malarstwa, nie tylko w jego wspaniałym aspekcie wizualności, ale także z nieuniknionym oddaniem go światu i pozwoleniem światu interpretować go i przez to zmieniać w każdych oczach w inny sposób, a nawet oddanie go w obieg rynku sztuki; rynku, który podlega naciskom, modom, lobbystom i marketingom, temu wszystkiemu co jest sztuczne?

myślę, że to wymaga odwagi
wielowątkowe kłębowisko myśli czasami widać w formie haseł na obrazach

XY please don't paint anymore 80-80 cm no painting in this house 80-80 cm