teraz

Babcia mieszkała w starej poniemieckiej kamienicy;

jeździliśmy do niej na wakacje;

obok był park, w parku stary basen, betonowy, bez kafelków, po prostu beton pomalowany na niebiesko;

tu spędzałam przewspaniałe wakacje;

babcia pracowała non stop

zawsze z uśmiechem

zawsze była przychylna

zawsze serdeczna

należała do tych ludzi, którzy po przeżyciu wojny cenili sobie szczęście życia w pokoju

z Babcią jechałyśmy na rowerach na druga stronę miasta, gdzie był sklep z farbami;

kupowało się orzech jasny albo orzech ciemny i malowałyśmy drewniane poniemieckie deski na podłogach

myłyśmy też klatkę schodową;

przecież tu mieszkamy;

nie ważne, że jest administracja, nieważne, że ktoś inny miał to zrobić

a co to za problem poświecić 10 minut na zamiatanie i 10 na umycie na mokro

to był Babci świat

dobry

kochany

dobrze życzący innym

takich ludzi wokół Ciebie Ci życzę

nie małostkowych, nie kłótliwych, nie upartych, nie musiejących postawić na swoim,

ale

wielkodusznych

wspaniałomyślnych

wesołych

z dobrą wolą

takich, przy których czujesz się szczęśliwy

na dole „dawanie” 120-190 cm z cyklu ” I am just ready to be me”