teraz

wystawa w pracowni – akcja pokazywania tak prac, że wiszą jeden na drugim, a na nich następne – szybki dostęp do każdego wystawianego obrazu, bezpieczeństwo dla prac, oszczędność miejsca, same plusy, czasami z TOKYO widać tylko … i zrobiło się TLOVE

ziewałam wczoraj na „lalaland” – a niektórzy dojrzeli powody,  żeby go nagrodzić  ”złotymi globami”.  jak oceniać sztukę? bardzo mało rzeczy mnie przekonuje. przy czym, to że ktoś zrobił słaby film, nie oznacza, że nie zrobi świetnego następnym razem. no i jest Clint Eastwood, bracia Cohen, którzy rzucają na kolana za każdym razem.

powiesiłam siatkę na balkonie – taką jak  na teatrze lalek – miękką – żeby gołębie nie brudziły – pan mi wniósł drabinę – kosmicznie ciężką – stanęłam na czwartym stopniu i nawet nie myślałam – wcale – żeby spojrzeć w dół – uparcie patrzyłam na szczyt drabiny, ale nie weszłam wyżej – następnego dnia weszłam na szósty stopień – poszłam po strażaków –  kolejny dzień i siatka wisiała – nareszcie bez gołębi – dzisiaj 8 rano ptak się miota w pułapce – wyzwolony odleciał – pewnie opowiada zimkom co przeżył – jaki stres – przeze mnie – działającą w imię czystości – siatkę wycięłam – balkony w mieście są własnością ptaków

miasto w śniegu: co było widoczne jest przez chwilę, na szczęście, niewidoczne, odpowiedzialność zniknęła, to nie moja sprawa, nie widać więc nie ma, przerwa, wakacje, ucieczka, błogostan, śnieg, cisza.

jutro na ratunek oczom Kornela:

kto jutro w  Warszawie? o 12.00? na Raszyńskiej 22? w gimnazjum „Rasz”? to możne licytować na rzecz chłopczyka :
https://www.facebook.com/events/315971785466934/

a poniżej obraz z serii >> wybrałam CIEBIE<< 100-200 cm

świadomość, że fascynacje są ograniczone – że można je po prostu zbadać i nazwać – pociąg do pasów miedzy innnymi