uszanować szansę
17 sie 2016
nie ma drugiej szansy. jest tylko jedno wejście do pracowni. jest tylko teraz. jest ten obraz teraz. kiedy zatrzasną się drzwi zatrzasną się naprawdę. odwago przybywaj.
kategoria - akzsazc / Komentarze są wyłączone
nie ma drugiej szansy. jest tylko jedno wejście do pracowni. jest tylko teraz. jest ten obraz teraz. kiedy zatrzasną się drzwi zatrzasną się naprawdę. odwago przybywaj.
kategoria - akzsazc / Komentarze są wyłączone
hmmmm, czuję, że ludzie robią to co chcą, a potem znajdują usprawiedliwienia, żeby przedstawić światu „prawdę”, że tak musiało być.
odczuwam to na własnej skórze, kiedy ktoś opowiada, że w ogóle nie ma miejsca na ścianach, ale jak zobaczy obraz, bez którego nie może żyć, to znajdzie się miejsce nawet na suficie w łazience, bo tak go chce.
kategoria - akzsazc / Komentarze są wyłączone
Poznałam dobrego ojca. Mały biega z prędkością światła od 7 rano do 7 wieczorem. Ojciec jest, czujnie, z nim, przez cały czas. Ma Małego na oku. Odpowiada na pytania. Jest w zasięgu wzroku i głosu, kiedy Mały potrzebuje upewnić się, że jest bezpieczny. Odpowiada zapytany. Nie narzuca się. Jest opiekunem. Mówi spokojnie. Świat Małego jest przewidywalny. Bezpieczny świat. Z ojcem. To jest pewne, że ojciec jest. Ojciec daje spokojnie znać, że czegoś nie można. Nie wymyśla planów na dzień, które są nie do ogarnięcia dla Małego.
Świat ojca, który ma 2 letniego synka, jest światem, który jest ograniczony do tego, co dwulatek jest w stanie przyjąć.
Ojciec, który ma 2 letniego synka, jest obecny. Wybiera taką pracę, która pozwala mu być z synem. Nie wyjeżdża do Krakowa na tydzień. Nie ucieka na imprezy. Nie podrzuca babciom dziecka, pod niezliczonymi pretekstami. Nie zwiewa z domu, żeby odpocząć, zostawiając kobiecie bieganie od 7 do 7, a po 7 zarabianie na dom.
Nic na siłę. Nie ma odwiedzania dwudziestu cioć. Nie ma zaliczania centrów handlowych, gdzie dzieci wyją z bólu, bo któż by zniósł takie nudy i w dodatku bycie przypiętym do wózka dziesiątą godzinę, kiedy rodzina przymierza setną bluzkę …. Szczęśliwe dzieci, które mają szczęście mieć ojca.
Dlaczego mnie to tak dziwi? Przecież to oczywiste.
kategoria - akzsazc / Komentarze są wyłączone
akcja relacja STARY BANAN budzi pociąg do sztuki w relacji Wrocław-Drezno… udział wzięli: Polacy, Niemcy, Czesi, Ukraińcy, Rosjanie, Chińczycy, mali i więksi, rowerzyści i obieżyświaty, Pani tłumaczka, chłopiec, który przymaszerował odważnie, choć nie znaliśmy języków, ale umiał upomnieć się o swoją grafikę, wybrał ją sobie i na twarzy pojawił się banan; i wielu innych przemiłych podróżnych, z którymi dzisiaj miałyśmy przyjemność się poznać…dziękujemy za wspólną zabawę
kategoria - wystawa / Komentarze są wyłączone
kategoria - picture / Komentarze są wyłączone
kategoria - picture / Komentarze są wyłączone
Strona oparta na WordPress, Copyright by Anka Mierzejewska, design by PB & Anka Mierzejewska